Gwidon
„No to już po nas...
Jak do Gwidona
Ty... „et cetera”...
Chcesz się wybierać?
Kto o prezentach
Miał był pamiętać?
Kto kwiatów tysiąc
przynieść – miał przysiąc?
Co mu zaniesiem
My – dwa obwiesie?
Gdy puste ręce
Masz - i nic więcej?”
„Stop, przyjacielu!
Nie wrzeszcz bez celu
Bom ogłuchł prawie...
Asa w rękawie
Mam. Bom życzenia
W wiersz pozamieniał.
W wiersz „prezentowy”
- Imieninowy!!!
Z wierszem tym w darze
W dom się pokażem
Gwidona! Właśnie -
I „sto lat” wrzaśniem!