Boję się w nocy szeptu ścian
słowa: Ewelina Marciniak
Boje się w nocy szeptu ścian
Szczerości - z lustrem sam na sam
Gdy myśli krążą tam gdzie chcą
Gdy jeszcze tobą pachnie dom
Boje się niedomkniętych drzwi
Dotyku ust, koloru krwi
Słów co nie znaczą tak, lub nie
I siebie… siebie boje się
Boje się strachu co w nas tkwi
Z dzieciństwa snu, bo wciąż się śni
Chwil, w których czuje się jak widz:
Patrzę …i nie rozumiem nic
Klucza do cudzych w oknie krat
Świata z napisem „oto świat”
Ciszy tłukącej się po dnie
I siebie… siebie boję się.
I nawet jeśli wiem jak jest
Używam gestu bo to gest
W podłogę wbijam cienia ślad
Jak dziecko składam domek z kart
Nie wiem kim jestem… a kim nie…
To moja przestrzeń, tutaj tkwię
Bo mimo lat i mimo zmian…
Boje się w nocy szeptu ścian